Discussie in de nacht
Vertaald door Tineke Pols-Kuitert
Ik zit met mijn schaduw hand in hand
Onder een heldere maan
Steunend op elkaar
Denkend over het niets
Er is een diepe stilte
Bijna hoor ik de sterren fonkelen ...
Alleen mijn schaduw begint
Met hen mee te bewegen.
En ze fluistert opstandig haar gedachte:
“Wat wil je nu eigenlijk?
Ik volgde je altijd rustig,
Toen je nog een kind was.
Als ’t goed was, als ’t slecht was
Wachtte ik op een beetje licht
En verscheen ik om je heen
Uit nietigheid, uit het niets.
En probeerde ik je te snappen
En via jou te verzamelen
Wereldvrede in een draad
Van licht, om te verstrooien
Mijn lichaam, altijd naast
De ene of de andere zijde van jou
Jij in het licht, maar ik
Achter je, omdat dat mijn lot is.
Dus wat wil je? Vertel me nu
Wat heb je gevonden op het levenspad
Dat je niet leuk vond? Als je wilt, kun je
Je leven zelf veranderen.
Als je vrolijk bent, tevreden,
Heb ik het gevoel niet voor niets te leven
Zelfs als ik zwart ben, een schaduw plaats
Van het lang begeerde misterie...”
Maar plotseling breekt de gedachte door -
De rust meteen verborgen
In een trieste kreet onder de sterren:
Vreugde van de uilen!
Ik en mijn schaduw, hand in hand,
Onder heldere volle maan
Weven een verleden met sterren
Tot een morgen van mijn leven.
12 Februari 2016, Helmond
Tineke en Piet Pols